We trokken door een land waar alles anders is dan we hier in Nederland gewend zijn. Organisatie? Wat is dat? Het lijkt wel of regels er alleen zijn om genegeerd te worden. Niemand volgt de wetten zoals wij die kennen. Zelfs het idee van een btw-bon is bizar. Alles gaat handje contantje. Je mag langs de straat je producten verkopen à contant. In het verkeer is het een constante strijd om je plek. Voorrang geven of krijgen Hahahaha.
Het lijkt wel een spel. Tenzij er een oud dametje oversteekt, want dan stopt alles. Zonder gedoe, gewoon ruimte maken, zelfs als je een dure auto hebt.
Wat wij zo waarderen? De manier waarop hier dingen zonder juridische poeha geregeld wordt. We zagen twee auto’s op elkaar knallen, beide zwaar beschadigd. Geen geschreeuw, geen discussies, geen verwijten. Twee mannen kropen uit hun auto’s, gaven elkaar een hand en gingen weer door. Zo simpel is het. Geen documenten, geen papierwerk, gewoon… klaar.
Dit is precies de sfeer die wij steeds meer zijn gaan (leren) waarderen. Het lijkt anderen nog erg vreemd, maar voor ons voelt het goed. Er is iets in de manier waarop wij dingen regelen in onze maatschappij, die niet meer bij ons past. De overmatige controle, de constante inmenging van de staat, dat is wat ons meer en meer tegenstaat. Wij geven liever ons geld uit aan iemand die het persoonlijk vraagt dan dat we het ongemerkt kwijtraken via een systeem dat niet eens meer iets menselijks heeft. We hebben liever een hobbelige weg dan dat steriele, gecontroleerde asfalt waar ogenschijnlijk alles klopt maar geen ruimte voor eigenheid lijkt te zijn.
Dit alles brengt ons een gevoel van vrijheid, van zelf verantwoordelijkheid nemen, van vertrouwen in elkaar. Het voelt alsof alles in balans is, alsof mensen gewoon hun eigen leven mogen leven, zonder dat alles van bovenaf geregeld wordt.
Amber & Ruud
